- išblaivinimas
- išblai̇̃vinimas dkt. Išblai̇̃vinimo į́staiga.
.
.
išblaivinimas — išblaĩvinimas sm. (1) 1. refl. prisižadinimas, išsibudinimas: Tačiau dar vis negal niekaip išsiblaivinti tikru dvasės išsiblaivinimu Ns1847,1. 2. rš → išblaivinti 3. blaivinimas; išblaivinimas; nublaivinimas; prasiblaivinimas … Dictionary of the Lithuanian Language
nublaivinimas — nublaĩvinimas sm. (1) → nublaivinti 2: Savo tautos nublaivinimu visame pasaulyje pagarsėjęs Vaižg. blaivinimas; išblaivinimas; nublaivinimas; prasiblaivinimas … Dictionary of the Lithuanian Language
prasiblaivinimas — prasiblaĩvinimas sm. (1); Vaižg išsiblaškymas. blaivinimas; išblaivinimas; nublaivinimas; prasiblaivinimas … Dictionary of the Lithuanian Language